warunek konieczny

Polish

Etymology

Literally, “necessary condition”.

Pronunciation

• IPA^(key): /vaˈru.nɛk kɔˈɲɛt͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ

Noun

warunek konieczny m inan

1. (logic) necessary condition (a statement Q in relation to statement P such that P implies Q)

   Coordinate term: warunek wystarczający

Declension

Declension of warunek konieczny

	singular	plural
nominative	warunek konieczny	warunki konieczne
genitive	warunku koniecznego	warunków koniecznych
dative	warunkowi koniecznemu	warunkom koniecznym
accusative	warunek konieczny	warunki konieczne
instrumental	warunkiem koniecznym	warunkami koniecznymi
locative	warunku koniecznym	warunkach koniecznych
vocative	warunku konieczny	warunki konieczne

Further reading

• warunek konieczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• warunek konieczny in Polish dictionaries at PWN