wiązka

See also: wiązką

Polish

wiązki (1.1)

wiązki (1.2)

Etymology

From wiązać +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvjɔw̃s.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔw̃ska
• Syllabification: wiąz‧ka

Noun

wiązka f (augmentative wiącha)

1. bundle, bunch, cluster, sheaf (a group of objects gathered together into one group, held together usually by string)

   Synonyms: plik, pęk, kiść, snop

2. beam (a shot of light from one source)

   Synonym: promień

Declension

Declension of wiązka

	singular	plural
nominative	wiązka	wiązki
genitive	wiązki	wiązek
dative	wiązce	wiązkom
accusative	wiązkę	wiązki
instrumental	wiązką	wiązkami
locative	wiązce	wiązkach
vocative	wiązko	wiązki

Related terms

nouns

• wiązacz
• wiązaczka
• wiązadło
• wiązalnia
• wiązanka
• wiązar
• więź

 

verb

• wiązać

 

Further reading

• wiązka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wiązka in Polish dictionaries at PWN