wykładniczy

Polish

Etymology

From wykładnik +‎ -y. First attested in 1778.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.kwadˈɲi.t͡ʂɨ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /vɨk.ɫadˈɲi.t͡ʂɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɨ
• Syllabification: wy‧kład‧ni‧czy

Adjective

wykładniczy (not comparable, derived adverb wykładniczo)

1. (relational, mathematics) exponential

   Synonym: (obsolete) wykładnikowy

Declension

Declension of wykładniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	wykładniczy		wykładnicza	wykładnicze	wykładniczy	wykładnicze
genitive	wykładniczego		wykładniczej	wykładniczego	wykładniczych
dative	wykładniczemu		wykładniczej	wykładniczemu	wykładniczym
accusative	wykładniczego	wykładniczy	wykładniczą	wykładnicze	wykładniczych	wykładnicze
instrumental	wykładniczym		wykładniczą	wykładniczym	wykładniczymi
locative	wykładniczym		wykładniczej	wykładniczym	wykładniczych

Derived terms

noun

• wykładniczość

 

Related terms

adjectives

• wykładnikowy
• wykładniowy
• wykładny
• wykładowczy
• wykładowy
• wykładzinowy

 

nouns

• wykład
• wykładacz
• wykładca
• wykładka
• wykładnia
• wykładnik
• wykładność
• wykładowca
• wykładowczyni
• wykładzik
• wykładzina

 

verbs

• kładać impf
• kłaść impf
• wykładać impf

 

Further reading

• wykładniczy in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wykładniczy”, in Słownik języka polskiego‎^[2]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “wykładniczy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wykładniczy”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 892
• wykładniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego