wykorkować

Polish

Etymology

From wy- +‎ korkować.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.kɔrˈkɔ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: wy‧kor‧ko‧wać

Verb

wykorkować pf

1. (intransitive, colloquial) to kick the bucket (to die)

   Synonyms: see Thesaurus:umierać

Conjugation

Conjugation of wykorkować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykorkować
future tense	1st	wykorkuję			wykorkujemy
	2nd	wykorkujesz			wykorkujecie
	3rd	wykorkuje			wykorkują
	impersonal	wykorkuje się
past tense	1st	wykorkowałem, -(e)m wykorkował	wykorkowałam, -(e)m wykorkowała	wykorkowałom, -(e)m wykorkowało	wykorkowaliśmy, -(e)śmy wykorkowali	wykorkowałyśmy, -(e)śmy wykorkowały
	2nd	wykorkowałeś, -(e)ś wykorkował	wykorkowałaś, -(e)ś wykorkowała	wykorkowałoś, -(e)ś wykorkowało	wykorkowaliście, -(e)ście wykorkowali	wykorkowałyście, -(e)ście wykorkowały
	3rd	wykorkował	wykorkowała	wykorkowało	wykorkowali	wykorkowały
	impersonal	wykorkowano
conditional	1st	wykorkowałbym, bym wykorkował	wykorkowałabym, bym wykorkowała	wykorkowałobym, bym wykorkowało	wykorkowalibyśmy, byśmy wykorkowali	wykorkowałybyśmy, byśmy wykorkowały
	2nd	wykorkowałbyś, byś wykorkował	wykorkowałabyś, byś wykorkowała	wykorkowałobyś, byś wykorkowało	wykorkowalibyście, byście wykorkowali	wykorkowałybyście, byście wykorkowały
	3rd	wykorkowałby, by wykorkował	wykorkowałaby, by wykorkowała	wykorkowałoby, by wykorkowało	wykorkowaliby, by wykorkowali	wykorkowałyby, by wykorkowały
	impersonal	wykorkowano by
imperative	1st	niech wykorkuję			wykorkujmy
	2nd	wykorkuj			wykorkujcie
	3rd	niech wykorkuje			niech wykorkują
anterior adverbial participle		wykorkowawszy
verbal noun		wykorkowanie

Further reading

• wykorkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykorkować in Polish dictionaries at PWN