wykupić

Polish

Etymology

From wy- +‎ kupić.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨˈku.pit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -upit͡ɕ
• Syllabification: wy‧ku‧pić

Verb

wykupić pf (imperfective wykupywać)

1. (transitive) to buy out, to buy up
2. (transitive) to pay ransom
3. (reflexive with się) to buy oneself out

Declension

Conjugation of wykupić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wykupić
future tense	1st	wykupję			wykupimy
	2nd	wykupisz			wykupicie
	3rd	wykupi			wykupją
	impersonal	wykupi się
past tense	1st	wykupiłem, -(e)m wykupił	wykupiłam, -(e)m wykupiła	wykupiłom, -(e)m wykupiło	wykupiliśmy, -(e)śmy wykupili	wykupiłyśmy, -(e)śmy wykupiły
	2nd	wykupiłeś, -(e)ś wykupił	wykupiłaś, -(e)ś wykupiła	wykupiłoś, -(e)ś wykupiło	wykupiliście, -(e)ście wykupili	wykupiłyście, -(e)ście wykupiły
	3rd	wykupił	wykupiła	wykupiło	wykupili	wykupiły
	impersonal	wykupjono
conditional	1st	wykupiłbym, bym wykupił	wykupiłabym, bym wykupiła	wykupiłobym, bym wykupiło	wykupilibyśmy, byśmy wykupili	wykupiłybyśmy, byśmy wykupiły
	2nd	wykupiłbyś, byś wykupił	wykupiłabyś, byś wykupiła	wykupiłobyś, byś wykupiło	wykupilibyście, byście wykupili	wykupiłybyście, byście wykupiły
	3rd	wykupiłby, by wykupił	wykupiłaby, by wykupiła	wykupiłoby, by wykupiło	wykupiliby, by wykupili	wykupiłyby, by wykupiły
	impersonal	wykupjono by
imperative	1st	niech wykupję			wykupmy
	2nd	wykup			wykupcie
	3rd	niech wykupi			niech wykupją
passive adjectival participle		wykupjony	wykupjona	wykupjone	wykupjeni	wykupjone
anterior adverbial participle		wykupiwszy
verbal noun		wykupjenie

Derived terms

noun

• wykup

 

Further reading

• wykupić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wykupić in Polish dictionaries at PWN