xerminar

Galician

Etymology

From Latin germināre, present active infinitive of germinō.

Verb

xerminar (first-person singular present xermino, first-person singular preterite xerminei, past participle xerminado)

1. to germinate

Conjugation

    Conjugation of xerminar

	Singular			Plural
	First-person (eu)	Second-person (ti)	Third-person (el / ela / Vde.)	First-person (nós)	Second-person (vós)	Third-person (eles / elas / Vdes.)
Infinitive
Impersonal	xerminar
Personal	xerminar	xerminares	xerminar	xerminarmos	xerminardes	xerminaren
Gerund
	xerminando
Past participle
Masculine	xerminado			xerminados
Feminine	xerminada			xerminadas
Indicative
Present	xermino	xerminas	xermina	xerminamos	xerminades	xerminan
Imperfect	xerminaba	xerminabas	xerminaba	xerminabamos	xerminabades	xerminaban
Preterite	xerminei	xerminaches	xerminou	xerminamos	xerminastes	xerminaron
Pluperfect	xerminara	xerminaras	xerminara	xerminaramos	xerminarades	xerminaran
Future	xerminarei	xerminarás	xerminará	xerminaremos	xerminaredes	xerminarán
Conditional	xerminaría	xerminarías	xerminaría	xerminariamos	xerminariades	xerminarían
Subjunctive
Present	xermine	xermines	xermine	xerminemos	xerminedes	xerminen
Imperfect	xerminase	xerminases	xerminase	xerminásemos	xerminásedes	xerminasen
Future	xerminar	xerminares	xerminar	xerminarmos	xerminardes	xerminaren
Imperative
Affirmative		xermina	xermine	xerminemos	xerminade	xerminen
Negative (non)		non xermines	non xermine	non xerminemos	non xerminedes	non xerminen

Related terms

• xerminación

Further reading

• “xerminar” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.