zaślepienie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From zaślepić +‎ -enie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /za.ɕlɛˈpjɛ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛ
  • Syllabification: za‧śle‧pie‧nie

Noun[edit]

zaślepienie n

  1. verbal noun of zaślepić
  2. besotting, blindness (want of intellectual or moral discernment; mental darkness; ignorance, heedlessness)

Declension[edit]

Declension of zaślepienie
singular
nominative zaślepienie
genitive zaślepienia
dative zaślepieniu
accusative zaślepienie
instrumental zaślepieniem
locative zaślepieniu
vocative zaślepienie

Related terms[edit]

adjective
nouns
verbs

Further reading[edit]

  • zaślepienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaślepienie in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=zaślepienie&oldid=72371684"