zabawić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zabawić, from Proto-Slavic *zabaviti. By surface analysis, za- +‎ bawić.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈba.vit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -avit͡ɕ
• Syllabification: za‧ba‧wić

Verb

zabawić pf (imperfective zabawiać)

1. (transitive) to amuse, to entertain
2. (intransitive) to stay, to remain

   Synonym: pozostać

3. (reflexive with się) to get entertained

Conjugation

Conjugation of zabawić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zabawić
future tense	1st	zabawię			zabawimy
	2nd	zabawisz			zabawicie
	3rd	zabawi			zabawią
	impersonal	zabawi się
past tense	1st	zabawiłem, -(e)m zabawił	zabawiłam, -(e)m zabawiła	zabawiłom, -(e)m zabawiło	zabawiliśmy, -(e)śmy zabawili	zabawiłyśmy, -(e)śmy zabawiły
	2nd	zabawiłeś, -(e)ś zabawił	zabawiłaś, -(e)ś zabawiła	zabawiłoś, -(e)ś zabawiło	zabawiliście, -(e)ście zabawili	zabawiłyście, -(e)ście zabawiły
	3rd	zabawił	zabawiła	zabawiło	zabawili	zabawiły
	impersonal	zabawiono
conditional	1st	zabawiłbym, bym zabawił	zabawiłabym, bym zabawiła	zabawiłobym, bym zabawiło	zabawilibyśmy, byśmy zabawili	zabawiłybyśmy, byśmy zabawiły
	2nd	zabawiłbyś, byś zabawił	zabawiłabyś, byś zabawiła	zabawiłobyś, byś zabawiło	zabawilibyście, byście zabawili	zabawiłybyście, byście zabawiły
	3rd	zabawiłby, by zabawił	zabawiłaby, by zabawiła	zabawiłoby, by zabawiło	zabawiliby, by zabawili	zabawiłyby, by zabawiły
	impersonal	zabawiono by
imperative	1st	niech zabawię			zabawmy
	2nd	zabaw			zabawcie
	3rd	niech zabawi			niech zabawią
passive adjectival participle		zabawiony	zabawiona	zabawione	zabawieni	zabawione
anterior adverbial participle		zabawiwszy
verbal noun		zabawienie

Related terms

adjective

• zabawny

 

noun

• zabawa

 

Further reading

• zabawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zabawić in Polish dictionaries at PWN