zabloudit
Jump to navigation
Jump to search
Czech[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
zabloudit pf (imperfective bloudit)
- to get lost, to lose one's way
Conjugation[edit]
Conjugation
| Infinitive | zabloudit, zablouditi | Active adjective | zabloudivší |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | zablouzení | Passive adjective | — |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | zabloudím | zabloudíme | — | zabluďme, zablouděme |
| 2nd person | zabloudíš | zabloudíte | zabluď, zabloudi | zabluďte, zablouděte |
| 3rd person | zabloudí | zabloudí | — | — |
| The verb zabloudit does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | zabloudil | zabloudili | — | — |
| masculine inanimate | zabloudily | — | ||
| feminine | zabloudila | — | ||
| neuter | zabloudilo | zabloudila | — | — |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | — | zabloudiv |
| feminine + neuter singular | — | zabloudivši |
| plural | — | zabloudivše |
Related terms[edit]
Further reading[edit]
- zablouditi in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- zablouditi in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- zabloudit in Internetová jazyková příručka