zajumać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From za- +‎ jumać.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /zaˈju.mat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -umat͡ɕ
  • Syllabification: za‧ju‧mać

Verb[edit]

zajumać pf (imperfective jumać)

  1. (transitive, colloquial) to nab, to steal
    Synonyms: see Thesaurus:kraść

Conjugation[edit]

Conjugation of zajumać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zajumać
future tense 1st zajumam zajumamy
2nd zajumasz zajumacie
3rd zajuma zajumają
impersonal zajuma się
past tense 1st zajumałem,
-(e)m zajumał
zajumałam,
-(e)m zajumała
zajumałom,
-(e)m zajumało
zajumaliśmy,
-(e)śmy zajumali
zajumałyśmy,
-(e)śmy zajumały
2nd zajumałeś,
-(e)ś zajumał
zajumałaś,
-(e)ś zajumała
zajumałoś,
-(e)ś zajumało
zajumaliście,
-(e)ście zajumali
zajumałyście,
-(e)ście zajumały
3rd zajumał zajumała zajumało zajumali zajumały
impersonal zajumano
conditional 1st zajumałbym,
bym zajumał
zajumałabym,
bym zajumała
zajumałobym,
bym zajumało
zajumalibyśmy,
byśmy zajumali
zajumałybyśmy,
byśmy zajumały
2nd zajumałbyś,
byś zajumał
zajumałabyś,
byś zajumała
zajumałobyś,
byś zajumało
zajumalibyście,
byście zajumali
zajumałybyście,
byście zajumały
3rd zajumałby,
by zajumał
zajumałaby,
by zajumała
zajumałoby,
by zajumało
zajumaliby,
by zajumali
zajumałyby,
by zajumały
impersonal zajumano by
imperative 1st niech zajumam zajumajmy
2nd zajumaj zajumajcie
3rd niech zajuma niech zajumają
passive adjectival participle zajumany zajumana zajumane zajumani zajumane
anterior adverbial participle zajumawszy
verbal noun zajumanie

Related terms[edit]

noun

Further reading[edit]

  • zajumać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zajumać in Polish dictionaries at PWN