zesłaniec

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From zesłać +‎ -aniec.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /zɛˈswa.ɲɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɲɛt͡s
  • Syllabification: ze‧sła‧niec

Noun[edit]

zesłaniec m pers

  1. exile, deportee

Declension[edit]

Declension of zesłaniec
singular plural
nominative zesłaniec zesłańcy/zesłańce (deprecative)
genitive zesłańca zesłańców
dative zesłańcowi zesłańcom
accusative zesłańca zesłańców
instrumental zesłańcem zesłańcami
locative zesłańcu zesłańcach
vocative zesłańcze zesłańcy

Further reading[edit]

  • zesłaniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zesłaniec in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=zesłaniec&oldid=71329689"