ziewnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From ziewać +‎ -nąć.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈʑɛv.nɔɲt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛvnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: ziew‧nąć

Verb[edit]

ziewnąć pf (imperfective ziewać)

  1. (intransitive) to yawn (to open the mouth widely and take a long deep breath)

Conjugation[edit]

Conjugation of ziewnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ziewnąć
future tense 1st ziewnę ziewniemy
2nd ziewniesz ziewniecie
3rd ziewnie ziewną
impersonal ziewnie się
past tense 1st ziewnąłem,
-(e)m ziewnął
ziewnęłam,
-(e)m ziewnęła
ziewnęłom,
-(e)m ziewnęło
ziewnęliśmy,
-(e)śmy ziewnęli
ziewnęłyśmy,
-(e)śmy ziewnęły
2nd ziewnąłeś,
-(e)ś ziewnął
ziewnęłaś,
-(e)ś ziewnęła
ziewnęłoś,
-(e)ś ziewnęło
ziewnęliście,
-(e)ście ziewnęli
ziewnęłyście,
-(e)ście ziewnęły
3rd ziewnął ziewnęła ziewnęło ziewnęli ziewnęły
impersonal ziewnięto
conditional 1st ziewnąłbym,
bym ziewnął
ziewnęłabym,
bym ziewnęła
ziewnęłobym,
bym ziewnęło
ziewnęlibyśmy,
byśmy ziewnęli
ziewnęłybyśmy,
byśmy ziewnęły
2nd ziewnąłbyś,
byś ziewnął
ziewnęłabyś,
byś ziewnęła
ziewnęłobyś,
byś ziewnęło
ziewnęlibyście,
byście ziewnęli
ziewnęłybyście,
byście ziewnęły
3rd ziewnąłby,
by ziewnął
ziewnęłaby,
by ziewnęła
ziewnęłoby,
by ziewnęło
ziewnęliby,
by ziewnęli
ziewnęłyby,
by ziewnęły
impersonal ziewnięto by
imperative 1st niech ziewnę ziewnijmy
2nd ziewnij ziewnijcie
3rd niech ziewnie niech ziewną
anterior adverbial participle ziewnąwszy
verbal noun ziewnięcie

Further reading[edit]

  • ziewnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ziewnąć in Polish dictionaries at PWN