κουτσομπολιό

Greek

Etymology

κουτσός (koutsós, “lame, limping”) +‎ μπολιάζω (boliázo, “to graft onto, to inoculate”)

Pronunciation

• IPA^(key): /kutsoboˈʎo/
• Hyphenation: κου‧τσο‧μπο‧λιό

Noun

κουτσομπολιό • (koutsompolió) n (plural κουτσομπολιά)

1. gossip, tittle-tattle, idle talk (the act of talking about third parties, often negatively)

   Το κουτσομπολιό είναι γι’ αυτούς που δεν έχουν άλλο να κάνουν.

   To koutsompolió eínai gi’ aftoús pou den échoun állo na kánoun.

   Gossip is for those who have nothing else to do.

2. gossip, tale, rumour, story (stories and comments made while gossiping, often telling lies or stretching the truth)

   Να μην πιστεύεις τα κουτσομπολιά.

   Na min pistéveis ta koutsompoliá.

   Don't believe the rumours.

Declension

declension of κουτσομπολιό

case     \     number	singular	plural
nominative	κουτσομπολιό •	κουτσομπολιά •
genitive	κουτσομπολιού •	κουτσομπολιών •
accusative	κουτσομπολιό •	κουτσομπολιά •
vocative	κουτσομπολιό •	κουτσομπολιά •

Synonyms

• (the act of discussing others): κουσκούς n (kouskoús), κουσκουσουριά f (kouskousouriá)
• (idle talk): φλυαρία f (flyaría)
• (stories and comments while gossiping): βρόμα f (vróma), ξόμπλιασμα n (xómpliasma), φαρμακογλωσσιά f (farmakoglossiá)

Derived terms

• κουτσομπόλης m (koutsompólis, “gossiper (male)”)
• κουτσομπόλα f (koutsompóla, “gossiper (female)”)
• κουτσομπολεύω (koutsompolévo, “to gossip”)