ποιμενικός
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Etymology
[edit]From ποιμήν (poimḗn, “shepherd”) + -ικός (-ikós).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /poi̯.me.ni.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /py.me.niˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /py.me.niˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /py.me.niˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pi.me.niˈkos/
Adjective
[edit]ποιμενῐκός • (poimenikós) m (feminine ποιμενῐκή, neuter ποιμενῐκόν); first/second declension
- Pertaining to a shepherd.
- 93/94, Josephus, Jewish Antiquities, 1, 53, in Henry St. John Thackeray (tr. & ed.), Josephus with an English translation, vol. 4 (Jewish Antiquities, books I–IV), LCL, pages 24-25. Translation by Thackeray, including in square brackets his footnote.
- Ἄβελος μὲν γὰρ ὁ νεώτερος δικαιοσύνης ἐπεμελεῖτο καὶ πᾶσι τοῖς ὑπ’ αὐτοῦ πραττομένοις παρεῖναι τὸν θεὸν νομίζων ἀρετῆς προενόει, ποιμενικὸς δ’ ἦν ὁ βίος αὐτῷ:
- Ábelos mèn gàr ho neṓteros dikaiosúnēs epemeleîto kaì pâsi toîs hup’ autoû prattoménois pareînai tòn theòn nomízōn aretês proenóei, poimenikòs d’ ên ho bíos autôi:
- Abel, the younger, had respect for justice [Or "righteousness".] and, believing that God was with him in all his actions, paid heed to virtue ; he led the life of a shepherd.
- 93/94, Josephus, Jewish Antiquities, 1, 53, in Henry St. John Thackeray (tr. & ed.), Josephus with an English translation, vol. 4 (Jewish Antiquities, books I–IV), LCL, pages 24-25. Translation by Thackeray, including in square brackets his footnote.
Inflection
[edit]Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ποιμενῐκός poimenikós |
ποιμενῐκή poimenikḗ |
ποιμενῐκόν poimenikón |
ποιμενῐκώ poimenikṓ |
ποιμενῐκᾱ́ poimenikā́ |
ποιμενῐκώ poimenikṓ |
ποιμενῐκοί poimenikoí |
ποιμενῐκαί poimenikaí |
ποιμενῐκᾰ́ poimeniká | |||||
Genitive | ποιμενῐκοῦ poimenikoû |
ποιμενῐκῆς poimenikês |
ποιμενῐκοῦ poimenikoû |
ποιμενῐκοῖν poimenikoîn |
ποιμενῐκαῖν poimenikaîn |
ποιμενῐκοῖν poimenikoîn |
ποιμενῐκῶν poimenikôn |
ποιμενῐκῶν poimenikôn |
ποιμενῐκῶν poimenikôn | |||||
Dative | ποιμενῐκῷ poimenikôi |
ποιμενῐκῇ poimenikêi |
ποιμενῐκῷ poimenikôi |
ποιμενῐκοῖν poimenikoîn |
ποιμενῐκαῖν poimenikaîn |
ποιμενῐκοῖν poimenikoîn |
ποιμενῐκοῖς poimenikoîs |
ποιμενῐκαῖς poimenikaîs |
ποιμενῐκοῖς poimenikoîs | |||||
Accusative | ποιμενῐκόν poimenikón |
ποιμενῐκήν poimenikḗn |
ποιμενῐκόν poimenikón |
ποιμενῐκώ poimenikṓ |
ποιμενῐκᾱ́ poimenikā́ |
ποιμενῐκώ poimenikṓ |
ποιμενῐκούς poimenikoús |
ποιμενῐκᾱ́ς poimenikā́s |
ποιμενῐκᾰ́ poimeniká | |||||
Vocative | ποιμενῐκέ poimeniké |
ποιμενῐκή poimenikḗ |
ποιμενῐκόν poimenikón |
ποιμενῐκώ poimenikṓ |
ποιμενῐκᾱ́ poimenikā́ |
ποιμενῐκώ poimenikṓ |
ποιμενῐκοί poimenikoí |
ποιμενῐκαί poimenikaí |
ποιμενῐκᾰ́ poimeniká | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ποιμενῐκῶς poimenikôs |
ποιμενῐκώτερος poimenikṓteros |
ποιμενῐκώτᾰτος poimenikṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Further reading
[edit]- “ποιμενικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “ποιμενικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- ποιμενικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek ποιμενικός (poimenikós).[1] By surface analysis, ποιμένας (poiménas) + -ικός (-ikós).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]ποιμενικός • (poimenikós) m (feminine ποιμενική, neuter ποιμενικό)
- shepherd's, pastoral (of or pertaining to shepherds)
Declension
[edit]Declension of ποιμενικός
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ποιμενικός • | ποιμενική • | ποιμενικό • | ποιμενικοί • | ποιμενικές • | ποιμενικά • |
genitive | ποιμενικού • | ποιμενικής • | ποιμενικού • | ποιμενικών • | ποιμενικών • | ποιμενικών • |
accusative | ποιμενικό • | ποιμενική • | ποιμενικό • | ποιμενικούς • | ποιμενικές • | ποιμενικά • |
vocative | ποιμενικέ • | ποιμενική • | ποιμενικό • | ποιμενικοί • | ποιμενικές • | ποιμενικά • |
derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ποιμενικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ποιμενικός, etc.) |
Derived terms
[edit]- ποιμενικό n (poimenikó)
References
[edit]- ^ ποιμενικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Categories:
- Ancient Greek terms suffixed with -ικός
- Ancient Greek 4-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek adjectives
- Ancient Greek oxytone terms
- Ancient Greek terms with quotations
- Greek terms borrowed from Koine Greek
- Greek learned borrowings from Koine Greek
- Greek terms derived from Koine Greek
- Greek terms suffixed with -ικός
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek adjectives
- Greek adjectives in declension ός-ή-ό