στεφάνι

Greek

Etymology

From the mediaeval Byzantine Greek στεφάνιν (stephánin), from Hellenistic Koine Greek στεφάνιον (stephánion), diminutive of the Ancient Greek στέφανος (stéphanos).

Pronunciation

• IPA^(key): /steˈfa.ni/
• Hyphenation: στε‧φά‧νι
• Homophone: στεφάνη (stefáni) ("hoop, rim")

Noun

στεφάνι • (stefáni) n (plural στεφάνια)

1. wreath, garland (of flowers)

   ένα στεφάνι για κηδεία ― éna stefáni gia kideía ― funeral wreath

2. crown, wreath (worn on the head)

   το αγκάθινο στεφάνι ― to agkáthino stefáni ― the crown of thorns

Declension

declension of στεφάνι

case     \     number	singular	plural
nominative	στεφάνι •	στεφάνια •
genitive	στεφανιού •	στεφανιών •
accusative	στεφάνι •	στεφάνια •
vocative	στεφάνι •	στεφάνια •

Derived terms

• βάζω στεφάνι (vázo stefáni, “I get married”) (colloquial)

Related terms

• αστεφάνωτος (astefánotos, “not wedded, without wreath”, adjective)
• στέφανο n (stéfano, “marriage's garland”)
•     στέφανα n pl (stéfana, usually plural)
• στεφανοθήκη f (stefanothíki, “case for marriage wreaths”)
• στέφανος m (stéfanos, “wreath, garland”) (learned)
• στεφανοχάρτι n (stefanochárti, “marriage licence”) (familiar)
• and see: στέφω (stéfo, “to place a wreath”)