υποθήκη

See also: ὑποθήκη

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑποθήκη.

Pronunciation

• IPA^(key): /i.poˈθi.ci/
• Hyphenation: υ‧πο‧θή‧κη

Noun

υποθήκη • (ypothíki) f (plural υποθήκες)

1. (finance) mortgage
2. archive moral advice, legacy

Declension

declension of υποθήκη

case     \     number	singular	plural
nominative	υποθήκη •	υποθήκες •
genitive	υποθήκης •	υποθηκών •
accusative	υποθήκη •	υποθήκες •
vocative	υποθήκη •	υποθήκες •

Related terms

• υποθηκευμένος (ypothikevménos, “mortgaged”)
• υποθηκεύσιμος (ypothikéfsimos, “mortgageable”)
• υποθηκεύω (ypothikévo, “to mortgage”)

 

Further reading

• υποθήκη - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.