ամայի

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian[edit]

Etymology[edit]

From Old Armenian ամայի (amayi); see it for more.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

ամայի (amayi) (superlative ամենաամայի)

  1. uninhabited, deserted
    ամայի փողոցamayi pʻoġocʻdeserted street
  2. evacuated, vacated (temporarily emptied of its inhabitants)
  3. (figuratively) empty, devoid, contentless

Declension[edit]

Old Armenian[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

ամամ (amam) +‎ (-i)

Adjective[edit]

ամայի (amayi)

  1. desert, uninhabited, deserted, uninhabitable, solitary, uncultivated, desolate

Declension[edit]

Adverb[edit]

ամայի (amayi)

  1. vainly, in vain

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ամայի”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ամայի”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ամայի”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  • J̌ahukyan, Geworg (1998) “”, in Hin hayereni verǰacancʻneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʻ lezvi hamematakan kʻerakanutʻyan harcʻer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʻi, pages 5–48