կոտ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

According to Klimov, from Georgian კოდი (ḳodi).[1]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

կոտ (kot)

  1. (historical) barrel or cask, often used as a standard size of measure
  2. (dialectal) clasp (a wooden clasp used to keep a woman's head cover in place)
  3. (dialectal, figuratively) head, skull
  4. (dialectal, figuratively) a person who is stupid, dull, harebrained

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative կոտ (kot) կոտեր (koter)
dative կոտի (koti) կոտերի (koteri)
ablative կոտից (koticʻ) կոտերից (kotericʻ)
instrumental կոտով (kotov) կոտերով (koterov)
locative կոտում (kotum) կոտերում (koterum)
definite forms
nominative կոտը/կոտն (kotə/kotn) կոտերը/կոտերն (koterə/kotern)
dative կոտին (kotin) կոտերին (koterin)
1st person possessive forms (my)
nominative կոտս (kots) կոտերս (koters)
dative կոտիս (kotis) կոտերիս (koteris)
ablative կոտիցս (koticʻs) կոտերիցս (kotericʻs)
instrumental կոտովս (kotovs) կոտերովս (koterovs)
locative կոտումս (kotums) կոտերումս (koterums)
2nd person possessive forms (your)
nominative կոտդ (kotd) կոտերդ (koterd)
dative կոտիդ (kotid) կոտերիդ (koterid)
ablative կոտիցդ (koticʻd) կոտերիցդ (kotericʻd)
instrumental կոտովդ (kotovd) կոտերովդ (koterovd)
locative կոտումդ (kotumd) կոտերումդ (koterumd)

References

[edit]
  1. ^ Klimov, G. A. (1998) Etymological Dictionary of the Kartvelian Languages (Trends in linguistics. Documentation; 16), New York, Berlin: Mouton de Gruyter, page 98

Further reading

[edit]
  • Bläsing, Uwe (1995) Armenisch-Türkisch. Etymologische Betrachtungen ausgehend von Materialien aus dem Hemşingebiet (Dutch Studies in Armenian Language and Literature; 4) (in German), Amsterdam and Atlanta: Rodopi, →ISBN, pages 79-80
  • կոտ”, in Žamanakakicʻ hayocʻ lezvi bacʻatrakan baṙaran [Explanatory Dictionary of Contemporary Armenian] (in Armenian), Yerevan: Academy Press, 1969–1980