كرر

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Arabic

[edit]
Root
ك ر ر (k r r)
7 terms

Verb

[edit]

كَرَّرَ (karrara) II (non-past يُكَرِّرُ (yukarriru), verbal noun تَكْرِير (takrīr) or تَكْرَار (takrār)), verbal noun تَكْرِير (takrīr) or تَكْرَار (takrār)

  1. to repeat, to reiterate, to redo
  2. to put back in its place

Conjugation

[edit]

Verb

[edit]

كَرَّرَ (karrara) II (non-past يُكَرِّرُ (yukarriru), verbal noun تَكْرِير (takrīr)), verbal noun تَكْرِير (takrīr)

  1. to make clean, pure, to purify

Conjugation

[edit]

South Levantine Arabic

[edit]
Root
ك ر ر
2 terms

Etymology

[edit]

From Arabic كَرَّرَ (karrara).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kar.rar/, [ˈkar.rar]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

[edit]

كرّر (karrar) II (present بكرّر (bikarrer))

  1. to repeat
    Synonym: عاد (ʕād)

Conjugation

[edit]
    Conjugation of كرّر (karrar)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m كرّرت (karrart) كرّرت (karrart) كرّر (karrar) كرّرنا (karrarna) كرّرتو (karrartu) كرّرو (karraru)
f كرّرتي (karrarti) كرّرت (karrarat)
present m بكرّر (bakarrer) بتكرّر (bitkarrer) بكرّر (bikarrer) منكرّر (minkarrer) بتكرّرو (bitkarrru) بكرّرو (bikarrru)
f بتكرّري (bitkarrri) بتكرّر (bitkarrer)
subjunctive m اكرّر (akarrer) تكرّر (tkarrer) يكرّر (ykarrer) نكرّر (nkarrer) تكرّرو (tkarrru) يكرّرو (ykarrru)
f تكرّري (tkarrri) تكرّر (tkarrer)
imperative m كرّر (karrer) كرّرو (karrru)
f كرّري (karrri)