हन्

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• হন্ (Assamese script)
• ᬳᬦ᭄ (Balinese script)
• হন্ (Bengali script)
• 𑰮𑰡𑰿 (Bhaiksuki script)
• 𑀳𑀦𑁆 (Brahmi script)
• ဟန် (Burmese script)
• હન્ (Gujarati script)
• ਹਨ੍ (Gurmukhi script)
• 𑌹𑌨𑍍 (Grantha script)
• ꦲꦤ꧀ (Javanese script)
• 𑂯𑂢𑂹 (Kaithi script)
• ಹೝ (Kannada script)
• ហន៑ (Khmer script)
• ຫນ຺ (Lao script)
• ഹന് (Malayalam script)
• ᡥᠠᠨ (Manchu script)
• 𑘮𑘡𑘿 (Modi script)
• ᠾᠠᠨ (Mongolian script)
• 𑧎𑧁𑧠 (Nandinagari script)
• 𑐴𑐣𑑂 (Newa script)
• ହନ୍ (Odia script)
• ꢲꢥ꣄ (Saurashtra script)
• 𑆲𑆤𑇀 (Sharada script)
• 𑖮𑖡𑖿 (Siddham script)
• හන් (Sinhalese script)
• 𑪂𑩯 𑪙 (Soyombo script)
• 𑚩𑚝𑚶 (Takri script)
• ஹந் (Tamil script)
• హౝ (Telugu script)
• หนฺ (Thai script)
• ཧ་ན྄ (Tibetan script)
• 𑒯𑒢𑓂 (Tirhuta script)
• 𑨱𑨝𑨴 (Zanabazar Square script)

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɦɐ́n/
• (Classical) IPA^(key): /ɦɐn̪/

Etymology 1

From Proto-Indo-Iranian *ǰʰā́, from Proto-Indo-European *gʷʰḗn, from the root *gʷʰen- (“to strike, slay”).

Adjective

हन् • (hán) stem

1. (At the end of a compound) killing, striking, slaying

Declension

Masculine an-stem declension of हन् (hán)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हा hā́	हानौ / हाना¹ hā́nau / hā́nā¹	हानः hā́naḥ
Vocative	हन् hán	हानौ / हाना¹ hā́nau / hā́nā¹	हानः hā́naḥ
Accusative	हानम् hā́nam	हानौ / हाना¹ hā́nau / hā́nā¹	ह्नः hnáḥ
Instrumental	ह्ना hnā́	हभ्याम् hábhyām	हभिः hábhiḥ
Dative	ह्ने hné	हभ्याम् hábhyām	हभ्यः hábhyaḥ
Ablative	ह्नः hnáḥ	हभ्याम् hábhyām	हभ्यः hábhyaḥ
Genitive	ह्नः hnáḥ	ह्नोः hnóḥ	ह्नाम् hnā́m
Locative	ह्नि / हनि / हन्¹ hní / háni / hán¹	ह्नोः hnóḥ	हसु hásu
Notes	¹Vedic

Feminine ī-stem declension of घ्नी (ghnī́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	घ्नी ghnī́	घ्न्यौ ghnyaù	घ्न्यः / घ्नीः ghnyàḥ / ghnī́ḥ
Vocative	घ्नि ghní	घ्न्यौ ghnyaú	घ्न्यः ghnyaḥ
Accusative	घ्नीम् ghnī́m	घ्न्यौ ghnyaù	घ्नीः ghnī́ḥ
Instrumental	घ्न्या ghnyā̀	घ्नीभ्याम् ghnī́bhyām	घ्नीभिः ghnī́bhiḥ
Dative	घ्न्यै ghnyaì	घ्नीभ्याम् ghnī́bhyām	घ्नीभ्यः ghnī́bhyaḥ
Ablative	घ्न्याः ghnyā̀ḥ	घ्नाभ्याम् ghnā́bhyām	घ्नीभ्यः ghnī́bhyaḥ
Genitive	घ्न्याः ghnyā̀ḥ	घ्नीभ्याम् ghnī́bhyām	घ्नीनाम् ghnī́nām
Locative	घ्न्याम् ghnyā̀m	घ्न्योः ghnyòḥ	घ्नीषु ghnī́ṣu

Neuter an-stem declension of हन् (hán)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	ह há	ह्नी / हनी hnī́ / hánī	हानि / ह¹ / हा¹ hā́ni / há¹ / hā́¹
Vocative	हन् / ह hán / há	ह्नी / हनी hnī́ / hánī	हानि / ह¹ / हा¹ hā́ni / há¹ / hā́¹
Accusative	ह há	ह्नी / हनी hnī́ / hánī	हानि / ह¹ / हा¹ hā́ni / há¹ / hā́¹
Instrumental	ह्ना hnā́	हभ्याम् hábhyām	हभिः hábhiḥ
Dative	ह्ने hné	हभ्याम् hábhyām	हभ्यः hábhyaḥ
Ablative	ह्नः hnáḥ	हभ्याम् hábhyām	हभ्यः hábhyaḥ
Genitive	ह्नः hnáḥ	ह्नोः hnóḥ	ह्नाम् hnā́m
Locative	ह्नि / हनि / हन्¹ hní / háni / hán¹	ह्नोः hnóḥ	हसु hásu
Notes	¹Vedic

Derived terms

• तमोहन् (tamohán)

Etymology 2

From Proto-Indo-Iranian *ǰʰan-, from Proto-Indo-European *gʷʰen- (“to strike, hit, kill”).

Root

हन् • (han)

2. to strike, beat
3. to kill, slay
4. to put to death, execute

Derived terms

Sanskrit terms belonging to the root हन्‎ (0 c, 8 e)

Primary Verbal Forms

• हन्ति (hánti, Present)
• हनति (hánati, Present)
• जिघ्नते (jighnáte, Present)
• जिघ्नति (jighnáti, Present)
• हनिष्यति (haniṣyáti, Future)
• हंस्यति (haṃsyáti, Future)
• हन्ता (hantā́, Periphrastic Future)
• अहानीत् (áhānīt, Aorist)
• जघान (jaghā́na, Perfect)

Secondary Forms

• हन्यते (hanyáte, Passive)
• अघानि (ághāni, Passive Aorist)
• घातयति (ghātáyati, Causative)
• अजीघनत् (ájīghanat, Causative Aorist)
• अजीघतत् (ájīghatat, Causative Aorist)
• जिघांसति (jíghāṃsati, Desiderative)
• जङ्घन्ति (jáṅghanti, Intensive)
• जङ्घन्यते (jaṅghanyate, Intensive)
• जेघ्नीयते (jeghnīyate, Intensive)

Non-Finite Forms

• हन्तुम् (hántum, Infinitive)
• हन्तवे (hántave, Infinitive)
• हन्तवै (hantavai, Infinitive)
• हन्तोस् (hántos, Infinitive)
• हनितुम् (hánitum, Infinitive)
• हत्वा (hatvā́, Gerund)
• हत्वी (hatvī́, Gerund)
• हत्वाय (hatvā́ya, Gerund)
• हत्य (hatya, Gerund)
• हन्य (hanya, Gerundive)
• हन्तव्य (hantavya, Gerundive)
• हन्त्व (hantva, Gerundive)
• हननीय (hananīya, Gerundive)
• हत (hatá, Past Participle)

Derived Nominal Forms

• घात (ghāta)
• हन् (han)
• ह (ha)
• हन (hána)
• घ (gha)
• घन (ghaná)
• घ्न (ghna)
• घ्न्य (ghnya)
• घ्नि (ghni)
• घ्नी (ghnī)
• हनन (hánana)
• हनस् (hanas)
• हनु (hánu)
• हत् (hat)
• हति (hati)
• हत्य (hatya)
• हत्या (hatyā)
• हन्ति (hanti)
• हन्तु (hantu)
• हन्तृ (hantṛ)
• हथ (hátha)
• हत्नु (hatnú)
• हन्मन् (hánman)
• हनीयस् (hánīyas)
• हनिष्ठ (hániṣṭha)
• जघन (jaghána)
• घनाघन (ghanāghaná)
• जघ्नि (jághni)
• जङ्घा (jáṅghā)

References

• Monier Williams (1899) “हन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1287/2.
• William Dwight Whitney, 1885, The Roots, Verb-forms, and Primary Derivatives of the Sanskrit Language, Leipzig: Breitkopf and Härtel, page 202
• Mayrhofer, Manfred (1996) Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen [Etymological Dictionary of Old Indo-Aryan]‎^[1] (in German), volume 2, Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, pages 800-1