çakıcı
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish چاقیجی (çakıcı, “maker or seller of penknives”), equivalent to çakı (“penknife”) + -cı.
Noun[edit]
çakıcı (definite accusative çakıcıyı, plural çakıcılar)
Declension[edit]
Further reading[edit]
- Çağbayır, Yaşar (2007) “çakıcı1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 858