þvarga
Icelandic
Pronunciation
Verb
þvarga (weak verb, third-person singular past indicative þvargaði, supine þvargað)
- (intransitive) to quarrel, to bicker
Conjugation
þvarga — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að þvarga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þvargað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þvargandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þvarga | við þvörgum | present (nútíð) |
ég þvargi | við þvörgum |
| þú þvargar | þið þvargið | þú þvargir | þið þvargið | ||
| hann, hún, það þvargar | þeir, þær, þau þvarga | hann, hún, það þvargi | þeir, þær, þau þvargi | ||
| past (þátíð) |
ég þvargaði | við þvörguðum | past (þátíð) |
ég þvargaði | við þvörguðum |
| þú þvargaðir | þið þvörguðuð | þú þvargaðir | þið þvörguðuð | ||
| hann, hún, það þvargaði | þeir, þær, þau þvörguðu | hann, hún, það þvargaði | þeir, þær, þau þvörguðu | ||
| imperative (boðháttur) |
þvarga (þú) | þvargið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þvargaðu | þvargiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að þvargast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þvargast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þvargandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég þvargast | við þvörgumst | present (nútíð) |
ég þvargist | við þvörgumst |
| þú þvargast | þið þvargist | þú þvargist | þið þvargist | ||
| hann, hún, það þvargast | þeir, þær, þau þvargast | hann, hún, það þvargist | þeir, þær, þau þvargist | ||
| past (þátíð) |
ég þvargaðist | við þvörguðumst | past (þátíð) |
ég þvargaðist | við þvörguðumst |
| þú þvargaðist | þið þvörguðust | þú þvargaðist | þið þvörguðust | ||
| hann, hún, það þvargaðist | þeir, þær, þau þvörguðust | hann, hún, það þvargaðist | þeir, þær, þau þvörguðust | ||
| imperative (boðháttur) |
þvargast (þú) | þvargist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þvargastu | þvargisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
þvargaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þvargaður | þvörguð | þvargað | þvargaðir | þvargaðar | þvörguð | |
| accusative (þolfall) |
þvargaðan | þvargaða | þvargað | þvargaða | þvargaðar | þvörguð | |
| dative (þágufall) |
þvörguðum | þvargaðri | þvörguðu | þvörguðum | þvörguðum | þvörguðum | |
| genitive (eignarfall) |
þvargaðs | þvargaðrar | þvargaðs | þvargaðra | þvargaðra | þvargaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
þvargaði | þvargaða | þvargaða | þvörguðu | þvörguðu | þvörguðu | |
| accusative (þolfall) |
þvargaða | þvörguðu | þvargaða | þvörguðu | þvörguðu | þvörguðu | |
| dative (þágufall) |
þvargaða | þvörguðu | þvargaða | þvörguðu | þvörguðu | þvörguðu | |
| genitive (eignarfall) |
þvargaða | þvörguðu | þvargaða | þvörguðu | þvörguðu | þvörguðu | |