ıztırar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish اضطرار (ıztırar, ızdırar), from Arabic اِضْطِرَار (iḍṭirār).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ıztırar (definite accusative ıztırarı, plural ıztırarlar)

  1. obligation
    Synonyms: zorunluluk, mecburiyet

Declension

[edit]
Inflection
Nominative ıztırar
Definite accusative ıztırarı
Singular Plural
Nominative ıztırar ıztırarlar
Definite accusative ıztırarı ıztırarları
Dative ıztırara ıztırarlara
Locative ıztırarda ıztırarlarda
Ablative ıztırardan ıztırarlardan
Genitive ıztırarın ıztırarların