ŝteli

See also: steli

Esperanto

Etymology

From (deprecated template usage) [etyl] German stehlen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /ˈʃte.li/

Verb

ŝteli (present ŝtelas, past ŝtelis, future ŝtelos, conditional ŝtelus, volitive ŝtelu)

1. (transitive) to steal

Conjugation

Conjugation of ŝteli present past future singular plural singular plural singular plural tense ŝtelas ŝtelis ŝtelos active participle ŝtelanta ŝtelantaj ŝtelinta ŝtelintaj ŝtelonta ŝtelontaj acc. ŝtelantan ŝtelantajn ŝtelintan ŝtelintajn ŝtelontan ŝtelontajn passive participle ŝtelata ŝtelataj ŝtelita ŝtelitaj ŝtelota ŝtelotaj acc. ŝtelatan ŝtelatajn ŝtelitan ŝtelitajn ŝtelotan ŝtelotajn nominal active participle ŝtelanto ŝtelantoj ŝtelinto ŝtelintoj ŝtelonto ŝtelontoj acc. ŝtelanton ŝtelantojn ŝtelinton ŝtelintojn ŝtelonton ŝtelontojn nominal passive participle ŝtelato ŝtelatoj ŝtelito ŝtelitoj ŝteloto ŝtelotoj acc. ŝtelaton ŝtelatojn ŝteliton ŝtelitojn ŝteloton ŝtelotojn adverbial active participle ŝtelante ŝtelinte ŝtelonte adverbial passive participle ŝtelate ŝtelite ŝtelote infinitive ŝteli imperative ŝtelu conditional ŝtelus

Derived terms

• alŝteliĝi (“to sneak up”)
• domŝtelisto (“burglar”)
• infanŝteli (“to commit kidnapping”)
• poŝoŝtelisto (“pickpocket”)
• ŝtelado (“theft”)
• ŝtelaĵo (“something which one has stolen”)
• ŝtelĉasi (“to poach”)
• ŝtele (“by theft”)
• ŝtelece (“stealthily, like a thief”)
• ŝtelema (“inclined to steal”)
• ŝteleti (“to pilfer”)
• ŝtelinto (“one who has stolen, a thief”)
• ŝtelisto (“one who steals for a living”)
• ŝtelo (“theft”)