şömine
Turkish
Etymology
Borrowed from French cheminée.
Noun
şömine (definite accusative şömineyi, plural şömineler)
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | şömine | |
| Definite accusative | şömineyi | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | şömine | şömineler |
| Definite accusative | şömineyi | şömineleri |
| Dative | şömineye | şöminelere |
| Locative | şöminede | şöminelerde |
| Ablative | şömineden | şöminelerden |
| Genitive | şöminenin | şöminelerin |