şart

See also: sart, and sårt

Turkish

Etymology

From Arabic شَرْط (šarṭ).

Noun

şart (definite accusative şartı, plural şartlar)

1. condition

Declension

Inflection
Nominative	şart
Definite accusative	şartı
	Singular	Plural
Nominative	şart	şartlar
Definite accusative	şartı	şartları
Dative	şarta	şartlara
Locative	şartta	şartlarda
Ablative	şarttan	şartlardan
Genitive	şartın	şartların

Synonyms

• koşul