şurt
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from Armenian շուրթ (šurtʻ).
Noun[edit]
şurt (definite accusative şurtu, plural şurtlar)
Declension[edit]
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | şurt | |
| Definite accusative | şurtu | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | şurt | şurtlar |
| Definite accusative | şurtu | şurtları |
| Dative | şurta | şurtlara |
| Locative | şurtta | şurtlarda |
| Ablative | şurttan | şurtlardan |
| Genitive | şurtun | şurtların |
References[edit]
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “շուրթն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- “şurt”, in Türkiye'de halk ağzından derleme sözlüğü [Compilation Dictionary of Popular Speech in Turkey] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1982