źrzały

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *zьrělъ.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ʑr̝aɫɨː/
  • IPA(key): (15th CE) /ʑr̝aɫɨ/

Adjective

[edit]

źrzały

  1. mature
    • 1930 [c. 1455], “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 13, 21:
      Bil czasz, gdis zrzale iagodi (praecoquae uvae) godzili syø zobacz
      [Był czas, gdyż [już] źrzałe jagody (praecoquae uvae) godziły się zobać]

Descendants

[edit]
  • Polish: dojrzały

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “(jrzały) źrzały”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN