Τετραφέρνης

Ancient Greek

Etymology

Borrowed from Old Persian *Ciθrafarnāh. Doublet of Τισσαφέρνης (Tissaphérnēs) from *Ciçafarnāh.

Proper noun

Τετραφέρνης • (Tetraphérnēs) m (genitive Τετραφέρνου); first declension

1. a male given name from Old Persian: Tetraphernes

Inflection

First declension of ὁ Τετραφέρνης; τοῦ Τετραφέρνους (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ Τετραφέρνης ho Tetraphérnēs	τὼ Τετραφέρνᾱ tṑ Tetraphérnā	οἱ Τετραφέρναι hoi Tetraphérnai
Genitive	τοῦ Τετραφέρνους / Τετραφέρνου toû Tetraphérnous / Tetraphérnou	τοῖν Τετραφέρναιν toîn Tetraphérnain	τῶν Τετραφερνῶν tôn Tetraphernôn
Dative	τῷ Τετραφέρνει / Τετραφέρνῃ tôi Tetraphérnei / Tetraphérnēi	τοῖν Τετραφέρναιν toîn Tetraphérnain	τοῖς Τετραφέρναις toîs Tetraphérnais
Accusative	τὸν Τετραφέρνην tòn Tetraphérnēn	τὼ Τετραφέρνᾱ tṑ Tetraphérnā	τοὺς Τετραφέρνᾱς toùs Tetraphérnās
Vocative	Τετραφέρνη Tetraphérnē	Τετραφέρνᾱ Tetraphérnā	Τετραφέρναι Tetraphérnai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: Τετραφέρνης (Tetraférnis)
• → Latin: Tetraphernēs