ένοπλος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἔνοπλος (énoplos). Morphologically εν- (en-, “in”) +‎ όπλο (óplo, “weapon”) +‎ -ος (-os).

Adjective

ένοπλος • (énoplos) m (feminine ένοπλη, neuter ένοπλο)

1. (military) under arms, armed

   οι ένοπλες δυνάμεις ― oi énoples dynámeis ― the armed forces

2. armed

   ένοπλη ληστεία ― énopli listeía ― armed robbery

Declension

Declension of ένοπλος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ένοπλος •	ένοπλη •	ένοπλο •	ένοπλοι •	ένοπλες •	ένοπλα •
genitive	ένοπλου •	ένοπλης •	ένοπλου •	ένοπλων •	ένοπλων •	ένοπλων •
accusative	ένοπλο •	ένοπλη •	ένοπλο •	ένοπλους •	ένοπλες •	ένοπλα •
vocative	ένοπλε •	ένοπλη •	ένοπλο •	ένοπλοι •	ένοπλες •	ένοπλα •