ήσυχος

Greek

Adjective

ήσυχος • (ísychos) m (feminine ήσυχη, neuter ήσυχο)

1. quiet, calm, not busy

Declension

Declension of ήσυχος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ήσυχος •	ήσυχη •	ήσυχο •	ήσυχοι •	ήσυχες •	ήσυχα •
genitive	ήσυχου •	ήσυχης •	ήσυχου •	ήσυχων •	ήσυχων •	ήσυχων •
accusative	ήσυχο •	ήσυχη •	ήσυχο •	ήσυχους •	ήσυχες •	ήσυχα •
vocative	ήσυχε •	ήσυχη •	ήσυχο •	ήσυχοι •	ήσυχες •	ήσυχα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ήσυχος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ήσυχος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ησυχότεροος •	ησυχότεροη •	ησυχότεροο •	ησυχότεροοι •	ησυχότεροες •	ησυχότεροα •
genitive	ησυχότεροου •	ησυχότεροης •	ησυχότεροου •	ησυχότεροων •	ησυχότεροων •	ησυχότεροων •
accusative	ησυχότεροο •	ησυχότεροη •	ησυχότεροο •	ησυχότεροους •	ησυχότεροες •	ησυχότεροα •
vocative	ησυχότεροε •	ησυχότεροη •	ησυχότεροο •	ησυχότεροοι •	ησυχότεροες •	ησυχότεροα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ησυχότεροος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ησυχότατος •	ησυχότατη •	ησυχότατο •	ησυχότατοι •	ησυχότατες •	ησυχότατα •
genitive	ησυχότατου •	ησυχότατης •	ησυχότατου •	ησυχότατων •	ησυχότατων •	ησυχότατων •
accusative	ησυχότατο •	ησυχότατη •	ησυχότατο •	ησυχότατους •	ησυχότατες •	ησυχότατα •
vocative	ησυχότατε •	ησυχότατη •	ησυχότατο •	ησυχότατοι •	ησυχότατες •	ησυχότατα •