αδελφομίκτης
Greek
Noun
αδελφομίκτης • (adelfomíktis) m (plural αδελφομίκτες)
Declension
Declension of αδελφομίκτης
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αδελφομίκτης • | αδελφομίκτες • |
| genitive | αδελφομίκτη • | αδελφομικτών • |
| accusative | αδελφομίκτη • | αδελφομίκτες • |
| vocative | αδελφομίκτη • | αδελφομίκτες • |
Synonyms
- αιμομείκτης m (aimomeíktis)
- αιμομείκτρια f (aimomeíktria)
Related terms
- αδελφομιξία f (adelfomixía, “incest”)