αδιάπτωτος

Greek

Adjective

αδιάπτωτος • (adiáptotos) m (feminine αδιάπτωτη, neuter αδιάπτωτο)

1. unfailing, unflagging, sustained, undiminished, unabated
2. constant, unchanging, changeless

Declension

Declension of αδιάπτωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδιάπτωτος •	αδιάπτωτη •	αδιάπτωτο •	αδιάπτωτοι •	αδιάπτωτες •	αδιάπτωτα •
genitive	αδιάπτωτου •	αδιάπτωτης •	αδιάπτωτου •	αδιάπτωτων •	αδιάπτωτων •	αδιάπτωτων •
accusative	αδιάπτωτο •	αδιάπτωτη •	αδιάπτωτο •	αδιάπτωτους •	αδιάπτωτες •	αδιάπτωτα •
vocative	αδιάπτωτε •	αδιάπτωτη •	αδιάπτωτο •	αδιάπτωτοι •	αδιάπτωτες •	αδιάπτωτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδιάπτωτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδιάπτωτος, etc.)

Synonyms

• αμείωτος (ameíotos)