αδιάρρηκτος
Greek
Adjective
αδιάρρηκτος • (adiárriktos) m (feminine αδιάρρηκτη, neuter αδιάρρηκτο)
- unbreakable
- αδιάρρηκτοι δεσμοί φιλίας (unbreakable bonds of friendship)
- Tο χρηματοκιβώτιο βρέθηκε αδιάρρηκτο. (The safe was found to be unbreakable.)
- intact, unbroken
Declension
Declension of αδιάρρηκτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδιάρρηκτος • | αδιάρρηκτη • | αδιάρρηκτο • | αδιάρρηκτοι • | αδιάρρηκτες • | αδιάρρηκτα • |
| genitive | αδιάρρηκτου • | αδιάρρηκτης • | αδιάρρηκτου • | αδιάρρηκτων • | αδιάρρηκτων • | αδιάρρηκτων • |
| accusative | αδιάρρηκτο • | αδιάρρηκτη • | αδιάρρηκτο • | αδιάρρηκτους • | αδιάρρηκτες • | αδιάρρηκτα • |
| vocative | αδιάρρηκτε • | αδιάρρηκτη • | αδιάρρηκτο • | αδιάρρηκτοι • | αδιάρρηκτες • | αδιάρρηκτα • |
Synonyms
- αδιάσπαστος (adiáspastos, “unbreakable, solid, united”)