αδιόρθωτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αδιόρθωτος • (adiórthotos) m (feminine αδιόρθωτη, neuter αδιόρθωτο)
- uncorrected
- unreformable
- incorrigible (unreformably depraved)
- (rarely) irreparable
Declension
[edit]Declension of αδιόρθωτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδιόρθωτος • | αδιόρθωτη • | αδιόρθωτο • | αδιόρθωτοι • | αδιόρθωτες • | αδιόρθωτα • |
| genitive | αδιόρθωτου • | αδιόρθωτης • | αδιόρθωτου • | αδιόρθωτων • | αδιόρθωτων • | αδιόρθωτων • |
| accusative | αδιόρθωτο • | αδιόρθωτη • | αδιόρθωτο • | αδιόρθωτους • | αδιόρθωτες • | αδιόρθωτα • |
| vocative | αδιόρθωτε • | αδιόρθωτη • | αδιόρθωτο • | αδιόρθωτοι • | αδιόρθωτες • | αδιόρθωτα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδιόρθωτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδιόρθωτος, etc.) | |||||
Coordinate terms
[edit]- αμεταρρύθμιστος (ametarrýthmistos, “unreformed”)