ακαταίσχυντος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ακαταίσχυντος • (akataíschyntos) m (feminine ακαταίσχυντη, neuter ακαταίσχυντο)
Declension[edit]
Declension of ακαταίσχυντος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ακαταίσχυντος • | ακαταίσχυντη • | ακαταίσχυντο • | ακαταίσχυντοι • | ακαταίσχυντες • | ακαταίσχυντα • |
genitive | ακαταίσχυντου • | ακαταίσχυντης • | ακαταίσχυντου • | ακαταίσχυντων • | ακαταίσχυντων • | ακαταίσχυντων • |
accusative | ακαταίσχυντο • | ακαταίσχυντη • | ακαταίσχυντο • | ακαταίσχυντους • | ακαταίσχυντες • | ακαταίσχυντα • |
vocative | ακαταίσχυντε • | ακαταίσχυντη • | ακαταίσχυντο • | ακαταίσχυντοι • | ακαταίσχυντες • | ακαταίσχυντα • |