ακατοίκητος

Greek

Adjective

ακατοίκητος • (akatoíkitos) m (feminine ακατοίκητη, neuter ακατοίκητο)

1. uninhabitable
2. uninhabited

Declension

Declension of ακατοίκητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακατοίκητος •	ακατοίκητη •	ακατοίκητο •	ακατοίκητοι •	ακατοίκητες •	ακατοίκητα •
genitive	ακατοίκητου •	ακατοίκητης •	ακατοίκητου •	ακατοίκητων •	ακατοίκητων •	ακατοίκητων •
accusative	ακατοίκητο •	ακατοίκητη •	ακατοίκητο •	ακατοίκητους •	ακατοίκητες •	ακατοίκητα •
vocative	ακατοίκητε •	ακατοίκητη •	ακατοίκητο •	ακατοίκητοι •	ακατοίκητες •	ακατοίκητα •