ακοόγραμμα
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
Calque of French audiogramme. Morphologically from ακοή (akoḯ, “hearing”) + γράμμα (grámma, “letter”).[1]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
ακοόγραμμα • (akoógramma) n (plural ακοογράμματα)
Declension[edit]
declension of ακοόγραμμα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | ακοόγραμμα • | ακοογράμματα • |
| genitive | ακοογράμματος • | ακοογραμμάτων • |
| accusative | ακοόγραμμα • | ακοογράμματα • |
| vocative | ακοόγραμμα • | ακοογράμματα • |
Related terms[edit]
- ακοομετρία f (akoometría, “audiometry”)
- ακοόμετρο n (akoómetro, “audiometre”)
- and see: ακούω (akoúo, “hear, listen”), γράμμα (grámma, “letter, -gramme”)
- the form ακουόγραμμα (akouógramma) is a misconstruction from ακού(ω) (akoú(o), “I hear”) + -ο-.
References[edit]
- ^ ακοόγραμμα - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.