αλλόκοτος

Greek

Adjective

αλλόκοτος • (allókotos) m (feminine αλλόκοτη, neuter αλλόκοτο)

1. unusual (in appearance of behaviour)
   1. odd, strange, eccentric
   2. freakish, weird

Declension

Declension of αλλόκοτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αλλόκοτος •	αλλόκοτη •	αλλόκοτο •	αλλόκοτοι •	αλλόκοτες •	αλλόκοτα •
genitive	αλλόκοτου •	αλλόκοτης •	αλλόκοτου •	αλλόκοτων •	αλλόκοτων •	αλλόκοτων •
accusative	αλλόκοτο •	αλλόκοτη •	αλλόκοτο •	αλλόκοτους •	αλλόκοτες •	αλλόκοτα •
vocative	αλλόκοτε •	αλλόκοτη •	αλλόκοτο •	αλλόκοτοι •	αλλόκοτες •	αλλόκοτα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αλλόκοτος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αλλόκοτος, etc.)

Related terms

• αλλοκοτιά (allokotiá, “whim, eccentricity”)