αλύμαντος

Greek

Adjective

αλύμαντος • (alýmantos) m (feminine αλύμαντη, neuter αλύμαντο)

1. unbroken, sealed (of a sealed letter or document)

Declension

Declension of αλύμαντος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αλύμαντος •	αλύμαντη •	αλύμαντο •	αλύμαντοι •	αλύμαντες •	αλύμαντα •
genitive	αλύμαντου •	αλύμαντης •	αλύμαντου •	αλύμαντων •	αλύμαντων •	αλύμαντων •
accusative	αλύμαντο •	αλύμαντη •	αλύμαντο •	αλύμαντους •	αλύμαντες •	αλύμαντα •
vocative	αλύμαντε •	αλύμαντη •	αλύμαντο •	αλύμαντοι •	αλύμαντες •	αλύμαντα •

Coordinate terms

• βούλα f (voúla, “seal”)
• βουλοκέρι n (voulokéri, “sealing wax”)