ανήκουστος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ανήκουστος • (aníkoustos) m (feminine ανήκουστη, neuter ανήκουστο)
- unheard, unheard of, inaudible
- (figuratively) unique
- (figuratively) heard for the first time
Declension[edit]
Declension of ανήκουστος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανήκουστος • | ανήκουστη • | ανήκουστο • | ανήκουστοι • | ανήκουστες • | ανήκουστα • |
| genitive | ανήκουστου • | ανήκουστης • | ανήκουστου • | ανήκουστων • | ανήκουστων • | ανήκουστων • |
| accusative | ανήκουστο • | ανήκουστη • | ανήκουστο • | ανήκουστους • | ανήκουστες • | ανήκουστα • |
| vocative | ανήκουστε • | ανήκουστη • | ανήκουστο • | ανήκουστοι • | ανήκουστες • | ανήκουστα • |