αναθεωρητής
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Noun[edit]
αναθεωρητής • (anatheoritís) m (plural αναθεωρητές)
Declension[edit]
declension of αναθεωρητής
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αναθεωρητής • | αναθεωρητές • |
| genitive | αναθεωρητή • | αναθεωρητών • |
| accusative | αναθεωρητή • | αναθεωρητές • |
| vocative | αναθεωρητή • | αναθεωρητές • |
Related terms[edit]
- see: αναθεωρώ (anatheoró, “to revise, to reconsider”)