ανακατάταξη

Greek

Noun

ανακατάταξη • (anakatátaxi) f (plural ανακατατάξεις)

1. rearrangement, reclassification, reassignment
2. reorganisation (UK), reorganization (US)
3. (military) re-enlistment
4. (politics) realignment

Declension

declension of ανακατάταξη

case     \     number	singular	plural
nominative	ανακατάταξη •	ανακατατάξεις •
genitive	ανακατάταξης •	ανακατατάξεων •
accusative	ανακατάταξη •	ανακατατάξεις •
vocative	ανακατάταξη •	ανακατατάξεις •
Older or formal genitive singular: ανακατατάξεως •

Related terms

• ανακατατάσσω (anakatatásso, “to reorganize”)