αντίκρουση

Greek

Etymology

αντί- (antí-) +‎ κρούση (kroúsi)

Noun

αντίκρουση • (antíkrousi) f (plural αντικρούσεις)

1. (logic) rebuttal

   Coordinate terms: αντίφαση (antífasi), αντινομία (antinomía)

Declension

Declension of αντίκρουση

	singular	plural
nominative	αντίκρουση (antíkrousi)	αντικρούσεις (antikroúseis)
genitive	αντίκρουσης (antíkrousis)	αντικρούσεων (antikroúseon)
accusative	αντίκρουση (antíkrousi)	αντικρούσεις (antikroúseis)
vocative	αντίκρουση (antíkrousi)	αντικρούσεις (antikroúseis)
Older or formal genitive singular: αντικρούσεως (antikroúseos)

Related terms

• see: αντικρούω (antikroúo, “to contest, to rebut”)