αποδεχτός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αποδεχτός • (apodechtós) m (feminine αποδεχτή, neuter αποδεχτό)
- Alternative form of αποδεκτός (apodektós)
Declension[edit]
Declension of αποδεχτός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποδεχτός • | αποδεχτή • | αποδεχτό • | αποδεχτοί • | αποδεχτές • | αποδεχτά • |
| genitive | αποδεχτού • | αποδεχτής • | αποδεχτού • | αποδεχτών • | αποδεχτών • | αποδεχτών • |
| accusative | αποδεχτό • | αποδεχτή • | αποδεχτό • | αποδεχτούς • | αποδεχτές • | αποδεχτά • |
| vocative | αποδεχτέ • | αποδεχτή • | αποδεχτό • | αποδεχτοί • | αποδεχτές • | αποδεχτά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποδεχτός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποδεχτός, etc.) | |||||