αποδιοπομπαίος
Greek
Adjective
αποδιοπομπαίος • (apodiopompaíos) m (feminine αποδιοπομπαία, neuter αποδιοπομπαίο)
- outcast, abominable
- αποδιοπομπαίος τράγος (scapegoat)
Declension
Declension of αποδιοπομπαίος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | αποδιοπομπαίος • | αποδιοπομπαία • | αποδιοπομπαίο • | αποδιοπομπαίοι • | αποδιοπομπαίες • | αποδιοπομπαία • |
genitive | αποδιοπομπαίου • | αποδιοπομπαίας • | αποδιοπομπαίου • | αποδιοπομπαίων • | αποδιοπομπαίων • | αποδιοπομπαίων • |
accusative | αποδιοπομπαίο • | αποδιοπομπαία • | αποδιοπομπαίο • | αποδιοπομπαίους • | αποδιοπομπαίες • | αποδιοπομπαία • |
vocative | αποδιοπομπαίε • | αποδιοπομπαία • | αποδιοπομπαίο • | αποδιοπομπαίοι • | αποδιοπομπαίες • | αποδιοπομπαία • |
Synonyms
- αποκρουστικός (apokroustikós)
Derived terms
- αποδιοπομπαίος τράγος m (apodiopompaíos trágos, “scapegoat”)