αποκλειστικά

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Adverb

[edit]

αποκλειστικά (apokleistiká)

  1. exclusively

Adjective

[edit]

αποκλειστικά (apokleistiká)

  1. Nominative, accusative and vocative neuter plural form of αποκλειστικός (apokleistikós).
[edit]