αποτυχία

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀποτυχία (apotukhía).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.pɔ.ti.ˈçi.a/

Noun

αποτυχία • (apotychía) f (plural αποτυχίες)

1. failure, defeat
2. setback, washout

Declension

Declension of αποτυχία

	singular	plural
nominative	αποτυχία •	αποτυχίες •
genitive	αποτυχίας •	αποτυχιών •
accusative	αποτυχία •	αποτυχίες •
vocative	αποτυχία •	αποτυχίες •

Antonyms

• επιτυχία f (epitychía, “success”)

Related terms

• αποτυχαίνω (apotychaíno, “to fail”)
• αποτυγχάνω (apotyncháno, “to fail”)
• αποτυχημένος (apotychiménos, “failed”)