απροπαράσκευος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
απροπαράσκευος • (aproparáskevos) m (feminine απροπαράσκευη, neuter απροπαράσκευο)
- unprepared, unready
- Synonym: απροετοίμαστος (aproetoímastos)
- Antonym: προετοιμασμένος (proetoimasménos)
Declension[edit]
Declension of απροπαράσκευος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απροπαράσκευος • | απροπαράσκευη • | απροπαράσκευο • | απροπαράσκευοι • | απροπαράσκευες • | απροπαράσκευα • |
| genitive | απροπαράσκευου • | απροπαράσκευης • | απροπαράσκευου • | απροπαράσκευων • | απροπαράσκευων • | απροπαράσκευων • |
| accusative | απροπαράσκευο • | απροπαράσκευη • | απροπαράσκευο • | απροπαράσκευους • | απροπαράσκευες • | απροπαράσκευα • |
| vocative | απροπαράσκευε • | απροπαράσκευη • | απροπαράσκευο • | απροπαράσκευοι • | απροπαράσκευες • | απροπαράσκευα • |
Related terms[edit]
- see: παρασκευή f (paraskeví, “preparation”)
Further reading[edit]
- απροπαράσκευος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.