αρτιγέννητος

Greek

Adjective

αρτιγέννητος • (artigénnitos) m (feminine αρτιγέννητη, neuter αρτιγέννητο)

1. newborn, newly born

   Synonym: αρτιγενής (artigenís)

2. (figurative) newly formed

Declension

Declension of αρτιγέννητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αρτιγέννητος •	αρτιγέννητη •	αρτιγέννητο •	αρτιγέννητοι •	αρτιγέννητες •	αρτιγέννητα •
genitive	αρτιγέννητου •	αρτιγέννητης •	αρτιγέννητου •	αρτιγέννητων •	αρτιγέννητων •	αρτιγέννητων •
accusative	αρτιγέννητο •	αρτιγέννητη •	αρτιγέννητο •	αρτιγέννητους •	αρτιγέννητες •	αρτιγέννητα •
vocative	αρτιγέννητε •	αρτιγέννητη •	αρτιγέννητο •	αρτιγέννητοι •	αρτιγέννητες •	αρτιγέννητα •

Related terms

• see: γεννάω (gennáo, “to give birth”)

Further reading

• “αρτιγέννητος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998